Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ

wikipedia

_______________________________________________________

 

 

"Τά δέντρα εἶναι ἡ ἀτέλειωτη προσπάθεια τῆς γῆς

νά μιλήσει στόν ἀκούοντα οὐρανό"

 

~

"Οἱ ρίζες εἶναι κλαδιά κάτω στή γῆ

τά κλαδιά εἶναι ρίζες στόν ἀέρα"

 

~

"Πιστεύω στο αληθινό σμίξιμο
της Δύσης με την Ανατολή"

 

~
"Με τη δύναμη της Θέλησης

ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτό του.

Με τη δύναμη της Αγάπης αλλάζει τους άλλους.

Με τη δύναμη της Σκέψης αλλάζει τον κόσμο"

 

~

Είναι τα δάκρυα της γης που κάνουνε τα γέλια της ν’ ανθούνε.

~

Της πλάνης το μυστήριο μοιάζει τη σκοτεινιά της νύχτας - στο ότι είναι βαθύ.

Και μοιάζουνε της γνώσης οι εικασίες με την ομίχλη του πρωινού.

~

 

Ω φως, που σα γυμνό παιδί, στα πράσινα τα φύλλα παιγνιδίζεις, ευτυχισμένο που δεν ένιωσες πώς ο άνθρωπος μπορεί να λέει ψέματα.

~

Τα δέντρα, λαχταρίσματα της γης, στέκονται στ’ ακροδάχτυλα να δουν τον ουρανό.

~

Τ’ αστέρια δεν τα νοιάζει να φανούν ωσάν πυγολαμπίδες.

~

«Είσ’ η μεγάλη στάλα της δροσιάς

κάτ’ απ’  το φύλλο του λωτού,

και γω ‘μαι μια μικρότερη

στο πάνω του το μέρος»

στη λίμνη η δροσοστάλα ψιθυρίζει.

 ~

«Τα ερωτικά σου γράμματα τα φέρνει το φεγγάρι»,

στον ήλιο η νύχτα έλεγε,

«Κι αφήνω την απάντηση σε δάκρυα στα χορτάρια».

 

~

 

Βάλε χρυσάφι στου πουλιού τα φτερούγια, ποτέ του να μη ξαναπετάξει στα ουράνια

 

~ 

 

Το τραγούδι του πουλιού είν’ η ηχώ του πρωινού φωτός που πίσω τη γυρίζει η γης.

 

~

 

Τα σκοτεινά τα σύγνεφα γίνονται λουλούδια τ’ ουρανού το φως αν τα φιλήσει.

 

~

 

Πάρε με στο κέντρο της σιωπής σου να γεμίσω την καρδιά μου με τραγούδια.

 

~

 

Σβήσε το λύχνο όταν θες.

Θα μάθω το σκοτάδι σου και θε να τ’ αγαπήσω.

 

~

 

Κάποια μέρα θα σου ψάλλω με το ηλιόβγαλμα άλλου κόσμου: ¨Σ’ έχω ξαναδεί και πάλι μες στο φως της γης, μες στον έρωτα του ανθρώπου».

 

_______________________________________________________

 

Rabindranath Tagore
(1861-1941)
Ινδός λογοτέχνης , φιλόσοφος, μουσικός, μυθιστοριογράφος, ζωγράφος.

 

 Νόμπελ 1913

 

_______________________________________________________________

 

Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ γεννήθηκε στην Καλκούτα στις 7 Μαίου του 1861, στη δυτική  Βεγγάλη.

Ήταν το δέκατο τέταρτο παιδί του Ντεμπεντρανάθ Ταγκόρ, ενός εκ των ιδρυτών του κινήματος Μπράχμο Σαμάζ , και  εγγονός του Ντβαρκανάθ Ταγκόρ.

Μεγάλωσε σε οικογένεια καλλιτεχνών και  κοινωνικών και θρησκευτικών μεταρρυθμιστών που αντιτίθονταν στο σύστημα  των καστών και προωθούσαν  βελτιώσεις στη θέση της Ινδής γυναίκας στην Ινδία.

Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ σπούδασε Νομικά στην Αγγλία και επέστρεψε στη Βεγγάλη όπου και γνώρισε τη δόξα, αρχικά στην πατρίδα του και αργότερα σε όλον τον κόσμο.

Ήταν Ινδός μουσικός, λογοτέχνης , φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος, ζωγράφος.

Το έργο είχε σημαντική επίδραση στη λογοτεχνία της Δύσης στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Είναι γνωστός τόσο ως ποιητής όσο και ως  φιλόσοφος, αν και οι δύο αυτές τέχνες είναι συχνά συνεκτικά δεμένες στον  ινδικό πολιτισμό, και ενυπάρχει μία υπονοούμενη φιλοσοφία εντός της  ποίησης του Ταγκόρ.
Επίσης ενδιαφέρθηκε για την εκπαίδευση και την  παιδαγωγική και, το 1921,  απεκατέστησε το πανεπιστήμιο Vishbabharati στη Σαντινικετάν  όπου παραδίδεται εκπαίδευση πάνω στον ινδικό πολιτισμό τόσο σε Ινδούς  όσο και σε ξένους.
Ο Ταγκόρ υπήρξε ο πρώτος συγγραφέας από την Ασία  στον οποίο απενεμήθη το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1913 "για τον  βαθιά ευαίσθητο, φρέσκο και όμορφο στίχο του, με τον οποίο, με  επιδεξιότατη ικανότητα, έχει καταστήσει την ποιητική του σκέψη,  εκφρασμένη στις δικές του Αγγλικές λέξεις, μέρος της λογοτεχνίας της  Δύσης".
Πέθανε το 1941.

Το βιογραφικό κυρίως είναι από την wikipedia
και από πληροφορίες έπειτα από έρευνα στο διαδίκτυο.

 

Διαβάστε στο scrib:

 

Ωκεανός ζωής-Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ (εκδόσεις Πατάκη)

Το μισόγεμο φεγγάρι-Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ (εκδόσεις Νεφέλη)