Μακέχαν,ένας άσπρος γάτος
Έφυγε ο αγαπημένος μου... στις 25 Απριλίου του 2013
Όταν σε
καταβάλλει η θλίψη
με το
πέπλο της σκέψης
του
χαμού αγαπημένου…
Νοιώθεις πιο
έντονους
τους χτύπους της καρδιάς.
τους χτύπους της καρδιάς.
Και την
ανάσα σου
να καίει τα
σφαλισμένα χείλη.
Πικρή η
γεύση της απώλειας.
Στεγνή
η γλώσσα,
ανίκανη
να μιλήσει.
Να πει
τι;
Ανίκανη
στις καινούριες συνήθειες
της
θέας του κενού, στο χώρο
που
κάποτε υπήρχε ζωή
παλεύεις
με φαντάσματα.
Συνειρμοί
εικόνων και σκέψεων
γίνονται
τύψεις.
Πράξεις
ασήμαντες
που σε
κυνηγούν
ψάχνοντας
ένα γιατί;
Γιατί ο
χαμός να πονάει τόσο;
Γιατί;
γιατί; γιατί;
Πόσος
ο πόνος;
Ποιες
οι σκέψεις;
μη
ξέροντας τι έχει συμβεί μέσα στη ζωή που έσβησε
κοιτάζοντας
στο ίδιο σημείο για ώρα
η ματιά
θολώνει.
Μάτια
δακρυσμένα από τις αναμνήσεις.
Ένα
κενό στην ψυχή.
Η
απώλεια με καταρρακώνει.
Πικρή η
αίσθηση στο στόμα.
Πικρή
η γεύση του χαμού.
Πνίγομαι
στη θάλασσα της θλίψης...
Σχόλια