Κική Δημουλά
Αν κάποιος την ώρα που διαβάζει ένα ποίημα πει «έτσι νιώθω κι εγώ» κι αν υποθέσουμε ότι αυτό τον βοηθάει, είναι για πέντε λεπτά. Τα επόμενα πέντε λεπτά περιμένει η ζωή απ’ έξω με το ντουφέκι της και τους πυροβολισμούς της. Και η ποίηση δεν μπορεί να προκαλέσει αφλογιστίες, ούτε αλεξίσφαιρο είναι η ποίηση.
~Κική Δημουλά~
Η Κική Δημουλά γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου, το 1931.
Είναι σύγχρονη Ελληνίδα ποιήτρια, βραβευμένη με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το 2010.
Το πατρικό της όνομα είναι Βασιλική Ράδου και κατοικεί στην Αθήνα.
Το 1952 παντρεύτηκε τον ποιητή και πολιτικό μηχανικό Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, το Δημήτρη (1956) και την Έλση (1957). Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος από το 1949 έως και το 1973.
Έχει τιμηθεί με τις εξής διακρίσεις και βραβεία:
2001, Χρυσός Σταυρός του Tάγματος της Tιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης—η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας.
1964(;), Eύφημη μνεία από την Ομάδα των Δώδεκα, για την ποιητική συλλογή Eπί τα ίχνη.
1972, Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Το λίγο του κόσμου.
1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Χαίρε ποτέ.
1997, Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για την ποιητική συλλογή Η εφηβεία της λήθης.
2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Européen de Littérature), για το σύνολο του έργου της.
2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, για το σύνολο του έργου της.
Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος.
Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Ισπανικά, τα Ιταλικά, τα Πολωνικά, τα Βουλγαρικά, τα Γερμανικά και τα Σουηδικά.
Ποιητικές συλλογές:
Ποιήματα, 1952 (αποκηρυγμένα) Έρεβος,
1956, Στιγμή
1990 Ερήμην, Δίφρος
1958, Στιγμή
1990 Επί τα ίχνη,Φέξης
1963, Στιγμή
1989 Το λίγο του κόσμου,
1971, Νεφέλη
1983, Στιγμή
1990 Το τελευταίο σώμα μου, Κείμενα
1981, Στιγμή
1989 Χαίρε ποτέ, Στιγμή
1988 Η εφηβεία της λήθης,Στιγμή
1994 Ποιήματα, Ίκαρος
1998 (Συγκεντρωτκή έκδοση· περιλαμβάνονται όλες οι προηγούμενες συλλογές εκτός από τα Ποιήματα.) Ενός λεπτού μαζί, Ίκαρος
1998 Ήχος απομακρύνσεων, Ίκαρος
2001 Χλόη θερμοκηπίου, Ίκαρος
2005 Συνάντηση, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Κική Δημουλά, Ίκαρος
2007 (Ανθολογία με εβδομήντα τρία ζωγραφικά έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη.) Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, Ίκαρος
2007 Τα εύρετρα, Ίκαρος
2010 Πεζά: Ο φιλοπαίγμων μύθος, Ίκαρος
2004 (Η ομιλία που εκφώνησε η Κική Δημουλά στην Ακαδημία Αθηνών κατά την τελετή υποδοχής της.) Εκτός σχεδίου, Ίκαρος
2005 (Επιλογή πεζών κειμένων.) Έρανος σκέψεων, Ίκαρος
2009 (Η ομιλία της Κικής Δημουλά στην Αρχαιολογική Εταιρεία στις 26 Ιανουαρίου 2009.)
Δοκίμιο του Νίκου Δήμου:Κική Δημουλά:Πηγή: http://www.ndimou.gr/articledisplay.asp?cat_parent=2&time_id=82&cat_id=2
Ποιήματα της Κικής Δημουλά στο Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού: http://www.snhell.gr/anthology/writer.asp?id=69
Ποιήματα της Κικής Δημουλά σε πολυτονικά: http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/kikh_dhmoyla/various.htm
Ακαδημία Αθηνών, Κική Δημουλά:http://www.academyofathens.gr/ecPage.asp?id=312&nt=18&lang=1
Εταιρεία Συγγραφέων, Κική Δημουλά:http://www.dedalus.gr/authors.php?authors_id=82
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Βραβεία Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη: http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=3684&cn...
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου,Κική Δημουλά:http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=159
Αυτοβιογραφικό σημείωμα της Κικής Δημουλά: Ανώτερες σπουδές: η μακρά ζωή μου κοντά στον ποιητή Άθω Δημουλά. Χωρίς εκείνον, είμαι σίγουρη ότι θα είχα αρκεστεί σε μια ρεμβαστική, αμαθή τεμπελιά, προς την οποίαν, ίσως και σοφά, ακόμα ρέπω. Του οφείλω το λίγο έστω που της ξέφυγα, την ατελή έστω μύησή μου στο τι είναι απλώς φωνήεν στην ποίηση και τι είναι σύμφωνον με την ποίηση, του οφείλω ακόμα την πικρότατη δυνατότητα να μπορώ σήμερα, δημόσια, να το μνημονεύω εις επήκοον της πολυπληθούς λήθης.
___Ελένη Ιωάννου
Σχόλια